Niet zoals andere jaren was er dit jaar geen discussie over de finish volgorde maar begon de discussie al voor t weekend. Het moet gezegd, het ging ook over een zeer belangrijk item en wel het cafe waar vrijdag verzameld moest worden. Deze locatie moet uiteraard aan enkele belangrijke voorwaarden voldoen;
1: de bediening moet snel zijn
2: de bediening moet bij voorkeur vrouwelijk zijn
3: betaalbaar……
4: liefst zo dicht mogelijk bij de ijskast van Jos want daar lagen de blikjes “sportdrank” voor onderweg in.
Als je deze voorwaarden allemaal afweegt, kom je natuurlijk al vlug bij T SJIEPERKE in Gronsveld uit. Vanaf 15 uur sijpelde de harde kern van de coupe des amis er, een voor een, het terras op en konden de sterke verhalen over ieder z’n barbaarse voorbereiding losbarsten, alsof al die afgetrainde lichamen dit al niet duidelijk hadden gemaakt!!Na de nodige “Isostars, Red bulls, Aquarius en Cola lights” werd er om ongeveer 17 uur richting Luxemburg vertrokken en was er toch wel sprake van enige wedstrijdspanning in de bus waarin iedereen zijn eigen wedstrijdvoorbereiding trof: de een leest n boek, de ander probeert wat te slapen maar er waren ook zeer serieuze gesprekken over trainingsregimes richting deze zeer belangrijke klassieker.
Aangekomen in Luxemburg waren we het er al snel over eens dat er op een verantwoorde manier een gezonde maaltijd genuttigd moest worden.Zo gezegd zo gedaan en na deze calorie-arme maaltijd met heel veel water leek het ons wel leuk om even over de kermis te slenteren, zeker niet te lang want morgen wachtte een zeer zware etappe waarin het verschil al gemaakt kon worden. Na de kermis nog n uurtje naar een cabaretavond geweest en om plm 23 uur allemaal blij dat we naar ons bedje konden na deze toch wel vermoeiende dag!!
Dag 2: Iedereen al vroeg uit de veren en de spanning is te snijden.Het is de morgen van koolhydraten stapelen, oefeningen doen, de laatste reparaties aan de fiets, parcoursverkenning en de weerstatistieken in de gaten houden.
Rond 15 uur de start ongeveer 50 km voor St Vith waar het aftasten begint: af en toe kleine demarrages en speldenprikjes maar geen serieuze ontsnappingen.
Tot ongeveer 20 km voor de finish de strijd losbrandt en iedereen de energie van maanden voorbereiding eruit trapt…….
Na wat discussies met onze enige echte coupe des amis-official Fred komen we tot een verassend podium en wel:
1.Rene 2.Perry 3.Patrick.
De dag wordt besloten met een zeer rustige avond in een plaatselijk restaurant en na het eten zijn we het met elkaar eens dat het rond 10 uur de hoogste tijd is om naar bed te gaan want zo, n dag hakt er toch behoorlijk in en Joop Zoetemelk zei altijd: de tour win je in bed!!!
Dag 3: de etappe van gisteren heeft er behoorlijk ingehakt: Rene heeft last van evenwichtstoornissen en besluit de laatste etappe op een drie-wieler te fietsen, Perry is gestopt met roken, Fred gestopt met drinken, Sander en Luc willen volgend jaar nog harder trainen.
Zo likt iedereen z’n wonden en zijn we het er over eens dat het moeilijk zal worden en dat er nog harder getraind zal moeten worden voor de volgende editie.
Vanuit Baraque Michel wordt er weer vertrokken met een behoorlijke groep en van de dagfietsers wint Milan op overtuigende wijze voor Pieter en Jules.
Bij de coupe des amis mannen wint Patrick verassend voor Jos en Sander.
Het super-week-end wordt weer afgesloten met een super-avond in cafe T Plateau met geweldig orkest.
Organisatie BEDANKT en ik verheug me al op volgend jaar: 40 jaar coupe des amis.
Rene van Uum.